سرویس سیاست مشرق - امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه روز چهارشنبه (۱۷ آبان) در اظهاراتی ضد ایرانی گفت:"من خواستار ایستادگی قاطع و محکم در برابر ایران در خصوص برنامه موشک بالستیک و نفوذ تهران در خاورمیانه هستم."

مکرون در مصاحبه با روزنامه دولتی سعودی  «الاتحاد» که متن آن در وبسایت سفارت فرانسه منتشر شده است، بار دیگر بر موضع کشورش در حمایت از توافق هسته ای ۲۰۱۵ میلادی بین ایران و قدرت های جهانی تاکید کرد و گفت:

"در عین حال این مساله برای ما مهم است که در برابر ایران محکم بایستیم، در قبال فعالیت های منطقه ای و برنامه موشک بالستیک. آن"

او البته بار دیگر بر حفظ توافق هسته ای با ایران تاکید کرد:

"البته این سخن به معنی بازنگری در این توافقنامه یا لغو آن نیست. باید درباره فعالیت های موشکی ایران، مذاکراتی آغاز شود، ضروری است درباره فعالیت های موشکی ایران، تعاملی وجود داشته باشد، ضمن اینکه اگر شرایط ایجاب کند، امکان تحمیل تحریم هایی علیه این کشور وجود دارد."

این در حالی است که وزارت خارجه فرانسه نیز با انتشار بیانیه ای اعلام کرده که پاریس اتهامات مطرح شده از سوی آمریکا را درباره اینکه ایران ۲ قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را نقض کرده، کاملا جدی می گیرد و از تهران می‌خواهد تا به همه تعهدات بین المللی اش پایبند باشد.

به نظر می رسد که این اظهارات مقامات فرانسوی در هماهنگی کامل با دولت ایالات متحده است. برای نمونه، «نیکی هیلی»، نماینده آمریکا در سازمان ملل، روز ۱۶ آبان ایران را متهم به عرضه موشک به حوثی های یمن کرده و از سازمان ملل خواسته است تا تهران را به خاطر این اقدامات پاسخگو کند.

دو روز بعد (۱۷آبان)  آلکساندر جورجینی سخنگوی وزارت خارجه فرانسه در کنفرانس خبری خود گفت:

" ما اتهامات آمریکا را جدی می گیریم و اهمیت فوق العاده زیادی برای پایبندی تهران به تعهدات بین المللی اش قائل هستیم از جمله ممنوعیت ارسال سلاح که بر اساس قطعنامه های ۲۲۱۶ و ۲۲۳۱ شورای امنیت، بر این مساله تاکید شده است."

اما سابقه اظهارات ضدایرانی مکرون به همین ختم نمی شود، و او از زمانی که در اردیبهشت ماه امسال سکان الیزه را به عهده گرفته، چند باری درباره خط قرمزهای دفاعی و امنیتی ما شیطنت کرده و به اصطلاح "حرفش را به میان انداخته" تا به خیال خام خود زمینه را برای «برجام»های بعدی با ایران آماده کند.

او در مصاحبه با شبکه «سی ان ان» در ۲۸ شهریور (در جریان سفرش به نیویورک)، اظهاراتی «نتانیاهو»وار درباره توان دفاعی جمهوری اسلامی داشت که به خوبی پیوندهای عمیق او را با واشینگتن و تل آویو نشان می داد.

«امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه در این مصاحبه، برنامه موشکی ایران را «تهدیدی برای کل منطقه» خواند و خواستار گفت‌وگو با ایران درباره این برنامه بعد از سال ۲۰۲۵ شد.

به گزارش سایت «سی‌ان‌ان»، ماکرون همچنین بر ضرورت اقدام جامعه بین‌المللی برای تدوین راهبردی جدید برای مقابله با برنامه موشکی ایران تأکید کرد و گفت:

"من می‌خواهم درباره این راهبرد بیشتر بدانم. لازم است ما آن (برنامه موشکی ایران) را کنترل کنیم، زیرا تهدیدی برای کل منطقه است. باید بعد از سال ۲۰۲۵ باب گفت‌وگو را باز کنیم."

او سپس به طور تلویحی به فواید برجام در مهار قدرت ایران و چرایی اصرار طرف‌های غربی بر ادامه برجام(علی رغم مانورهای تبلیغاتی ترامپ) اشاره کرد:

"کره شمالی نمونه بسیار خوبی است که مسیرهای اقتضائی درباره ایران و [در صورت خروج از برجام] را نشان می‌دهد... چون ما سال‌ها پیش کره شمالی را رها کردیم. ما از هر گونه نظارت، هر گونه گفت‌وگو با آنها دست کشیدیم و نتیجه چه شد؟ آنها احتمالاً به سلاح هسته‌ای دست پیدا می‌کنند. من نمی‌خواهم آن وضعیت را درباره ایران تکرار کنم."

رییس جمهور فرانسه سپس با صراحت بیشتری هم‌جهتی خود را با واشینگتن(علی‌رغم ساده اندیشی و خام‌فکری مسوولین دیپلماسی ما) آشکار کرد:

"اگر رئیس‌جمهور ترامپ فکر می‌کند که این توافق کافی نیست، من با آن موافق هستم. اما ما این توافق را داریم. فکر می‌کنم که نتیجه این توافق این است که ما صاحب یک فرایند نظارتی، متناسب با فوریت بین‌المللی مربوط به این وضعیت هستیم و نظر من این است که این [توافق] بهتر از هیچ چیز است. چرا؟ زیرا اگر ما این توافق را رها کنیم، اگر توافق هسته‌ای با ایران را کنار بگذاریم، وارد وضعیتی بسیار شبیه به کره شمالی خواهیم شد."

مکرون فردای این مصاحبه هم در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت که امیدوار است که بتواند پس از سال ۲۰۲۵ برنامه موشکی ایران را محدود کند.

رئیس‌جمهور فرانسه در آن سخنرانی گفت:

 "من امیدوارم که بتوانیم بر روی محدود کردن برنامه موشک‌های بالستیک ایران هم کار کنیم. ما باید بر روی راهکاری برای دوره پس از ۲۰۲۵ کار کنیم."

او در سخنان خود که بوی پیمان‌شکنی(قابل انتظار) کاملا از آن به مشام می رسید، گفت که خواست وی نیز اینست که "این توافق از طریق تلاش برای نظام دادن به فعالیت‌های موشکی ایران و تعیین تکلیف فعالیت‌های اتمی این کشور پس از سال ۲۰۲۵ تکمیل شود."

رئیس جمهور فرانسه در ۱۸ آبان نیز در گفت‌وگو با شبکه اسکای نیوز عربی گفت که اعمال تحریم‌ها علیه ایران می‌تواند گزینه‌ای برای پاسخ به برنامه موشکی این کشور باشد.

رئیس جمهور فرانسه تاکید کرد که باید با ایران درمورد برنامه‌ موشکی‌اش وارد گفت‌وگو شد:

" اعمال تحریم‌ها علیه ایران می‌تواند گزینه‌ای برای پاسخ به برنامه موشکی ایران باشد. ما هرگز در مورد ایران ساده نخواهیم بود ولی از سیاست‌هایی که می‌تواند منجر به بی‌ثباتی و تنش بیشتر در منطقه شود، دوری می‌کنیم."

همه این سنخ موضعگیری‌ها از جانب مقامات فرانسوی گرچه شاید برای دیپلمات‌های ما و مقامات دولتی دور از انتظار بود، اما برای آگاهان دلسوز(که «دلواپس» خوانده می‌شوند) از همان زمان مذاکرات هسته ای کاملا قابل انتظار بود، چرا که دشمنی و کارشکنی فرانسه در آن مذاکرات آن قدر عیان بود که خود دولتی ‌ها هم به آن اذعان کرده بودند. تقریبا همه ناظران و اهل فن در جریان مذاکرات ژنو متفق‌القول بودند که «لوران فابیوس» (وزیر خارجه وقت فرانسه) عملا به تریبون غیررسمی بنیامین نتانیاهو تبدیل شده بود، و اکنون همان نقش را به طرزی موذیان‌تر و خبیثانه‌تر، امانوئل مکرون به عهده گرفته است.

خباثت دولت فرانسه و نماینده آن، فابیوس، در جریان مذاکرات هسته ای آن قدر عیان بود که حتی صدای طرفداران سینه‌چاک توافق را هم درآورد. خبرگزاری دولتی ایرنا با انتشار مطلبی با عنوان «فابیوس؛ آخرین مهره شطرنج نتانیاهو در مذاکرات هسته ای» (۱۹ اسفند ۹۳) چنین نوشته بود:

"سرانجام همان گونه که پیش بینی می شد، کارشکنی های لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه بر سر امضای توافق نهایی میان ایران و اعضای ۱+۵ علنی شد. اظهارات اخیر وزیر امور خارجه افراطی و سوء سابقه دار فرانسه در خصوص توافق هسته ای نهایی با ایران، نشان دهنده آخرین دست به مهره نتانیاهو در شطرنج مذاکرات هسته ای است."

«یوال اشتاینیتز»، وزیر اطلاعات و امور راهبردی رژیم صهیونیستی چند ماه بعد از کارشکنی‌های فرانسه در توافق موقت ژنو در اسفند ۹۳ در مصاحبه با خبرگزاری رویترز، به صراحت همکاری تنگاتنگ رژیم صهیونیستی و فرانسه را در جریان مذاکرات هسته ای تشریح کرد.

وی گفت:

"در پیش نویس اولیه توافقنامه هسته‌ای ژنو، ایرانی‌ها می‌توانستند ذخیره اورانیوم ۲۰ درصدی خود را حفظ کنند و صرفاً توافق می‌کردند از ادامه تولید این سطح از اورانیوم خودداری کنند. اما در پی فشار رژیم اسرائیل از طریق فرانسه، در متن نهایی توافقنامه مقرر می‌شود که ایران نیمی از ذخایر اورانیوم ۲۰ درصدی خود را رقیق کرده و نیم دیگر را به اکسید تبدیل کند."

اشتاینیتز همچنین مدعی شد که در نسخه اولیه توافقنامه ژنو صرفاً مقرر شده بود ایران از آغاز به کار رآکتور آب سنگین اراک خودداری کند اما می‌توانست به ساخت بخش‌های کلیدی این رآکتور ادامه دهد. اما در پی رایزنی فرانسوی‌ها با رژیم اسرائیل، دولت فرانسه در این زمینه نیز شرایط متفاوتی را برای ایران مطرح کرد.

با این حال، با وجود عیان بودن خصومت و کارشکنی‌های فرانسه(در هماهنگی کامل با تل آویو) در جریان مذاکرات هسته‌ای، تا این لحظه این شرکت‌های فرانسوی بودند که بیش از هر طرف خارجی و داخلی دیگری از مواهب مادی برجام برخوردار شدند! با خوش بینی و اعتماد عجیب و غریبی که دولتمردان ما به فرانسوی‌ها نشان داده اند، شرکت‌های بدسابقه‌ای چون پژو و رنو و توتال و اِرباس که با ظهور اولین نشانه‌های تحریم در سال ۸۷ علی رغم قراردادهای قبلی بازار ایران را ترک کرده بودند، دوباره با سلام و صلوات دولتی‌ها به اقتصاد ایران بازگشتند. اخیرا با چراغ سبزی که ترامپ به فرانسوی‌ها و بریتانیایی‌ها داد که «تا می توانند از ایران پول بگیرند و لذت ببرند»، ظاهرا قرار است عیش این شرکت‌های فرانسوی یر خوان برجام(که برای اقتصاد داخلی دستاورد «تقریبا هیچ» داشته) ادامه یابد.

از سوی دیگر، در هفته‌های اخیر، اظهاراتی مبهم و قابل تامل از سوی برخی دیپلمات های ما مبنی بر این که احتمال گفتگو با طرف‌های اروپایی وجود دارد، بی آن که مشخص کنند چه نوع گفتگویی و با چه محتوایی، این ظن را ایجاد می کند که ظاهرا در خوش بینی و امید عجیب و غیرقابل درک دولت به اروپا و به ویژه فرانسه، با وجود همه اظهارات فوق‌الذکر، هیچ خللی ایجاد نشده، و دولت همچنان اصرار دارد که بر گور خالی اعتماد به اروپا فاتحه بخواند.

علی رغم همه تاکیدات صریح مقامات عالیه نظام مبنی بر این که توان دفاعی و بحث موشکی ما به هیچ عنوان قابل مذاکره نیست، مکرون و سایر مقامات فرانسوی تلویحا اعلام کرده‌اند که برای مذاکره با ایران بر سر مساله موشکی به ایران می آیند، و تاکنون هیچ تکذیبیه یا اظهارنظر مغایری هم از سوی سخنگوی وزارت خارجه یا سایر مقامات دولت ما انجام نگرفته است.

برای مثال، روز ۲۳ مهرماه، خبرگزاری‌های داخلی از تماس تلفنی حسن روحانی با امانوئل مکرون خبر دادند.

ریاست‌جمهوری فرانسه در بیانیه‌ای، اعلام کرد، ماکرون و روحانی طی تماس تلفنیِ روز جمعه «موضوع دعوت روحانی از همتای فرانسوی‌اش برای سفر به ایران» را بررسی کردند، تا این نخستین سفر رئیس‌جمهور فرانسه به ایران از سال ۱۹۷۱ شود.

این بیانیه افزود، ماکرون در این گفت‌وگوی تلفنی تأکید کرد که تصمیمات ایالات متحده «به توافق هسته‌ای با ایران پایان نمی‌دهد، از سوی دیگر، فرانسه با همراهی شرکای اروپایی‌اش همچنان به تعهدات‌شان پایبند خواهند ماند.

رئیس‌جمهوری فرانسه خاطرنشان کرد که ادامه پایبندی به توافق هسته‌ای مستلزم " گفت‌وگو و پیشبرد برخی موضوعاتی هستند که ارتباطی با توافق ۲۰۱۵ ندارند ولی درچارچوب استراتژی فعلی قرار دارند، به‌ویژه درخصوص برنامه‌های بالستیک ایران و مسائل امنیت منطقه‌ای."

روز ۱۸ آبان، امانوئل مکرون به بهانه افتتاح شعبه موزه لوور در ابوظبی، و در اصل برای فروش تسلیحات(از جمله دو ناو جنگی فرانسوی) به امارات سفر کرد و با مقامات این امیرنشین دیدار کرد.

بعضی از سیاستمداران اماراتی معتقدند که سفر رئیس جمهور فرانسه ره‌آورد خوبی برای امارات داشته و همین که مکرون خواستار تحریم بیشتر ایران شده امتیازی به امارات داده و به امارات که درگیر جنگ در بحرین و یمن است، روحیه تازه‌ای بخشیده است.

مکرون قبل از ترک دبی به مقصد ریاض گفت: فورا به عربستان می‌روم تا با ولیعهد درباره یمن و ایران دیدار کنم.

و البته در این میان، خبرهایی بر این مبنا منتشر شد که مقامات لبنانی از فرانسه خواستند در موضوع بازداشت حریری توسط سعودی‌ها میانجیگری کند.

او در صحبت با خبرنگاران قبل از ترک امارات مدعی شد:

" روشن است موشکی که حوثی‌ها به ریاض شلیک کرده‌اند موشکی ایرانی بوده و این نشان می‌دهد توافق هسته‌ای امضا شده با ایران باید ادامه یابد."

مکرون سپس مستقیم از دوبی به ریاض رفت و  به محض ورود به ریاض با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان دیدار  کرد و در این نشست عادل جبیر، وزیر خارجه سعودی هم حضور داشت. طبق گزارش‌های منتشر شده او با بن سلمان درباره برنامه موشکی ایران، بحث لبنان(بازداشت حریری توسط سعودی‌ها) و مساله یمن گفتگو کرد.

او در کنفرانس مطبوعاتی خود، بار دیگر در اظهارنظری که نیّات خصمانه و خبث طینت دولت فرانسه را نشان می داد، توان دفاعی ایران را هدف گرفت و دوباره مبحث شیرین «تحریم» را (که طبق وعده‌های مکرّر جناب روحانی بنا بود با برجام به بایگانی سپرده شود) مطرح کرد:

" نگرانی‌های زیادی درباره ایران وجود دارد. باید درباره موشک های بالستیک ایران مذاکره کنیم. مانند آن چه در سال ۲۰۱۵ درباره برنامه هسته ای ایران انجام شد، ضروری است که مذاکراتی درباره فعالیت‌های موشکی ایران انجام دهیم و اگر لازم باشد با اعمال تحریم‌های اقتصادی ادامه مذاکرات را امکان‌پذیر کنیم."

تاسف‌بارتر این که رسانه‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت که تا دیروز(که هنوز پوچ بودن مشت برجام این اندازه عیان نشده بود) آمریکا را بزک می کردند و برای هر نقض برجام از سوی ایالات متحده و سایر غربی‌ها توجیه می تراشیدند، اکنون مشاطه‌گر اروپا شده اند و به امامزاده جعلی اروپا و فرانسه‌ی خنّاس دخیل بسته اند.

اذناب و عوامل داخلی فرانسه هم که تا دیروز از خوشحالی همه پرسی نامشروع و غیرقانونی و فتنه‌گرانه بارزانی در کردستان عراق به تعبیر خود "دف زنان به رقص آمده بودند"، امروز در سرمقاله‌های خود به پیشواز محبوب دل خود، امانوئل مکرون رفته اند و در نوشته‌ای که خط به خط ان بوی خفّت می دهد، به تریبون دولت «عِلّیه» فرانسه تبدیل شده اند و خواسته‌های فرانسوی‌ها (و در واقع خواسته‌های واشینگتن-ریاض-تل‌آویو) را پیش پیش روی میز می گذارند.

اما مزید اطلاع فرانکو-فیل‌های مطبوعات اصلاح‌طلب، برخی اعضای محترم دولت و خود مکرون می گوییم، که خط قرمزهای ما در موضوعاتی که با «امنیت ملی» ما پیوند وثیق دارد، پیش از این به صراحت و تاکید از جانب سکاندار اصلی کشور تعیین شده است و هر اندازه مماشات، اعتماد نابه جا و دادن امتیازات بلاوجه در ماجرای برجام انجام گرفت (و عوارض و تبعات آن هر روز بیش از دیروز معلوم می گردد) دیگر بس است و کسی نه می تواند و نه حق دارد که حتی تصور کوتاه آمدن در مساله حیاتی «توان دفاعی» را به ذهن راه دهد.

در آخر، تنها گوشه‌هایی از تاکیدات رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه‌ای را در بحث توان دفاعی و موشکی ملاحظه می کنید:

" اینکه بعضی‌ها بیایند بگویند «فردای دنیا، فردای مذاکره است، فردای موشک نیست»، این حرف اگر از روی ناآگاهی گفته شده باشد، خب ناآگاهی است، اگر از روی آگاهی گفته شده باشد، خیانت است. چطور [چنین چیزی] ممکن است؟ اگرچنانچه نظام جمهوری اسلامی دنبال علم برود، دنبال فنّاوری برود، دنبال مذاکره‌ی سیاسی برود، دنبال کارهای گوناگون تجاری و اقتصادی برود - که همه‌ی اینها لازم است - امّا قدرت دفاعی نداشته باشد، توانایی دفاع کردن نداشته باشد، هر بی‌سَروپایی و [هر] دولت فزرتی کذائی‌ای او را تهدید میکند که اگر فلان کار را نکردید، ما موشک میزنیم؛ خب اگر شما امکان دفاع نداشته باشید، مجبورید عقب‌نشینی کنید."(بیانات در دیدار با مداحان، ۹۵.۱.۱۱)

" اخیراً در مورد توان موشکی ایران جنجال بسیاری به‌راه‌انداخته‌اند اما بدانند که این هیاهوها تأثیری نخواهد داشت و آنها هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند."(بیانات در مراسم دانش‌آموختگی دانشگاه امام حسین ۹۵.۳.۳)

" در شرایطی که قدرت‌های زورگوی دنیا، چتر قدرت خود را گسترانیده‌اند و هیچ رحمی در وجود آنها به چشم نمی‌خورد و علناً مجلس عروسی و بیمارستان را به بهانه‌ی مبارزه با تروریسم بمباران می‌کنند و صدها انسان بی‌گناه را به خاک و خون می‌کشند و به هیچ سازمان و نهادی هم پاسخگو نیستند، باید توان و قدرت دفاعی را افزایش داد تا قدرت‌های زورگو، احساس تهدید کنند."( دیدار با مسئولان و متخصصان وزارت دفاع، ۹۵.۶.۱۰)

" «هر چه می‌توانید روی موشک کار کنید؛ ببینید دشمن چقدر روی موشک حساس است، پس بدانید که چقدر کارتان مهم است.(دیدار با فرماندهان سپاه در پی عملیات موشکی لیله‌القدر، ۹۶.۴.۱۴)

"توان موشکی باید به کوری چشم دشمن هر روز افزایش یابد."(بیانات در جمع نخبگان جوان علمی، ۲۶.۷.۹۶)